Als je er midden in zit...

Wij mensen zijn ‘verliesmijders’. Als we verlies lijden, dan willen we dat fiksen of oplossen. Liefst zo snel mogelijk. Veelal hebben we ooit geleerd dat als we maar hard genoeg ons best doen, we krijgen wat we willen. Dat onze wereld maakbaar is.

Dat onze wereld maakbaar is en wij de baas zijn. Zo reageren we dan ook als verlies en rouw ons leven binnenwandelen. En is de vraag aan mij: hoe kan ik de pijn vóór zijn? Kun jij ervoor zorgen dat ik het niet te moeilijk krijg?

Rouw is rauw

Mijn antwoord is altijd dat ik dat niet kan. Rouw is er niet voor niets. Je hebt pijn omdat een dierbaar iemand is overleden, omdat je relatie eindigt, je gezondheid (of die van iemand anders) een knak krijgt, je ontslagen bent of omdat je burn-out raakt. Of om iets anders. Hoe meer je van iemand of iets hebt gehouden, hoe rauwer de rouw. Hoe pijner de pijn. 

Terwijl in je hoofd en lijf alles nog is zoals gisteren, moet je vandaag en morgen wennen aan een leven zonder je man of vrouw, vader of moeder, broer of zus, kind, baan, gezondheid. Je leven staat op z’n kop en er is chaos vanbinnen. Deze chaos vraagt van jou om ontrafeld te worden, zodat het stof kan neerdwarrelen. Dat gaat gepaard met soms allesomvattende gevoelens, pijnlijke gedachten, pijn in je lijf en gedrag dat je van jezelf niet kent. Je vraagt je af hoe je hier doorheen komt. 

Vandaag is genoeg

Wat is de weg naar een nieuwe toekomst? Dat is een grote vraag, nog zonder antwoord. Deze weg ontstaat vanzelf, omdat jij erop loopt. Het gaat om meebewegen met wat zich op een bepaald moment aandient. Is dat verdriet? Laat je tranen er dan zijn. Is dat blijdschap of opluchting? Laat die lach of zucht er zijn. Wellicht kwam je gisteren niet van de bank af en voel je vandaag energie om te wandelen. En morgen is het weer anders. Sterker nog, ‘s middags kan het weer anders zijn dan in de ochtend. Rouw vraagt van jou om de dag van vandaag te leven. Niets meer, niets minder.

Ga je in de vechtmodus? Daar word je alleen maar moe van. Ook vooruit plannen is vaak teveel gevraagd. Zo vroeg een leidinggevende aan een medewerkster die onverwacht haar man had verloren, wanneer ze weer ‘hersteld’ zou zijn. Toen zij geen antwoord had, plakte de leidinggevende er zelf een datum op. Rouw moet maakbaar zijn, de confrontatie voorbij.

Ruimte voor iets anders

Rouwen is hart en hard werken. Pas als we vanbinnen weer rustiger zijn, komt er ruimte voor iets anders. Dat betekent dat we in de eerste periode na een verlies vooral bezig mogen zijn met de dag van vandaag. Erkennen van je verlies, vertellen van je verhaal om te wennen aan jouw nieuwe wereld, herkennen van alle rouwreacties. 

Als je dat doet, komt er langzaam ruimte om jezelf meer te observeren. Wat doe ik wat mij helpt en wat mag ik anders doen? Als je er midden in zit, kun je jezelf er niet uittrekken. Zachtheid en mildheid om wat je voelt, denkt en doet, helpen wel. Aanvaarden van de onvoorspelbaarheid. Daar kan ik je wel mee helpen. Ook als de onvoorspelbaarheid op zich iets ouds raakt dat pijn doet.

Meer weten over omgaan met verlies, rouw en trauma? 

Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk, burn-out of ingrijpende gebeurtenissen in het verleden? Bel 06-12949654 of mail info@brightblue-coaching.nl. Begeleiding wordt deels vergoed door bijna alle Nederlandse zorgverzekeraars. Wil je mensen in rouw begeleiden? Kijk op www.brightblue-coaching.nl voor trainingen.

Jeanne van Mierlo, Verlies- en rouwtherapeut