Loyaal tot over de grens

Hoe we omgaan met verlies, heeft zijn wortels in wat we in onze opvoeding hebben meegekregen. En zelfs al bij onze geboorte of tijdens de zwangerschap.

Bewust, maar ook onbewust en onbedoeld geven ouders boodschappen die voor inkleuring van onze leefwereld zorgen. Dan leren we bijvoorbeeld om klaar te staan voor anderen, bezig te zijn of onze mond te houden. In de volwassenheid doen we dat vaak nog steeds, zeker als we te maken krijgen met verlies of een andere situatie van stress. 

“Mijn jeugd was fantastisch”

Ze volgt een opleiding en is in de praktijk voor supervisie. Samen kijken we naar haar gezin van herkomst. Vol vuur vertelt ze over haar fijne jeugd en ouders bij wie ze altijd terecht kon. Tussen de zinnen door hoor ik ook iets anders. Ze is met haar aandacht zó bij haar ouders, dat ze zichzelf vergeet.
 
Haar ouders hebben hun uiterste best gedaan, in een gezin waar van alles aan de hand was. Vanuit het verleden van moeder, van vader en ook in dit gezin. Zij heeft het allemaal gezien. “Ik kon altijd bij mijn ouders terecht, ook met mijn emoties”, vertelt ze. Op mijn vraag welke reactie ze dan kreeg, blijft het stil. Haar ouders waren elders met hun aandacht. Om gezien te worden, ging ze er voor haar ouders zijn en werd ze te jong een klankbord voor hen. 

Ten koste van jezelf

Zo gaan we, als we klein zijn, dát doen waardoor we gezien worden. Deze cliënte stapte als het ware uit de rij van haar zussen en ging naast haar ouders staan. Als in een omgekeerde wereld gingen zij hun jonge dochter om advies vragen. En zij? Zij groeide door deze aandacht, die echter nooit over haar ging. In haar eigen gezin doet ze hetzelfde, ze heeft immers geleerd om voor iedereen klaar te staan. Net als in haar werk als hulpverlener waar ze voor haar cliënten de oplossing zoekt. 

Terug naar jezelf

Ze is loyaal, ten koste van zichzelf, over haar eigen grenzen heen. Niet gezien door haar ouders voor wie zij echt was, is ze dat ook met zichzelf gaan doen. Geen idee van haar eigen behoeften, omdat dat nooit de vraag was. Vanuit liefde voor haar ouders heeft ze zichzelf op slot gezet. Dat doen kinderen nu eenmaal. Het besef van haar eigen grenzenloosheid is pijnlijk, nu ze ervaart wat eronder zit.
Haar opdracht is om opnieuw kennis te maken met zichzelf, wie zij werkelijk is en wat ze wil. Dat betekent ook het pijnlijke onder ogen zien van dát wat ze tot dan toe als vanzelfsprekend heeft beschouwd. Met liefde en mildheid voor dat kleine meisje dat zó haar best heeft gedaan om gezien te worden door haar ouders.
 
En voor de ouders onder ons…. Perfecte ouders bestaan niet, wel goed-genoeg ouders die goed kijken naar hun kinderen. Niet alleen naar wat ze doen, maar ook naar de reden waarom . 

Meer weten over rouw, burn-out en trauma?

Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk, burn-out of ingrijpende gebeurtenissen in het verleden? Bel 06-12949654 of mail info@brightblue-coaching.nl. Begeleiding wordt deels vergoed door bijna alle Nederlandse zorgverzekeraars.
Wil je zelf mensen in rouw begeleiden? Kijk op www.brightblue-coaching.nl voor trainingen.
 
Jeanne van Mierlo
Rouw- en traumatherapeut