Echte mannen huilen niet… toch?

Hij komt naar de praktijk omdat hij vastloopt in zijn werk. Ruim veertig jaar werkt hij al voor het bedrijf. Waar hij altijd zo enthousiast zijn werk heeft gedaan, heeft hij er het laatste jaar geen zin meer in.

Hij piekert veel over hoe dit op te lossen en vraagt zich af hoe hij rust in zijn hoofd krijgt.

Niet op te lossen

Sinds corona is de klad erin gekomen. Digitalisering heeft zijn werk een stuk minder leuk gemaakt, prestaties en cijfers krijgen veel meer aandacht. Het liefst gaat hij met pensioen. Alles heeft hij uitgezocht maar financieel gaat het niet lukken. Hij weet niet hoe hij verder moet, nu hij de situatie niet kan veranderen. Thuis blijft hij met zijn werk bezig; hoe moeilijk het ook voor hem is, hij wil het wel goed doen.

Tijdens de eerste sessies sluit ik aan bij zijn praktische insteek, waarbij we kijken hoe hij precies zijn werk doet. Het lukt om hierin enkele zaken te veranderen, waardoor hij meer rust in zijn hoofd krijgt. 
Elke sessie wordt zijn verhaal meer compleet, het verhaal is nodig om te kijken naar wat zich vanbinnen afspeelt. Want de onrust in zijn lijf blijft. Stap voor stap wordt duidelijk wat er wringt: hij blijft zichzelf strikte opdrachten geven om alles bij te benen. 

Gehoorzamen en aanpassen

Als hij zichzelf kan toestaan om echt naar binnen te kijken, ziet hij het. Hij doet op zijn werk precies wat zijn dominante vader ooit van hem verwachtte. Gehoorzamen. Zijn stinkende best doen. Zo niet, dan was er straf. Het was nooit goed genoeg. Ook nu het op zijn werk stroef loopt, is het niet goed genoeg. 

Hij is niet goed genoeg. 

Hoewel hij de tranen probeert weg te drukken, komen ze toch. Het besef wat hij nu eigenlijk met zichzelf doet, dreunt binnen. Bijna tegelijkertijd is er de opluchting, hij begrijpt zichzelf nu. Altijd moet het beter, in de hoop dat hij wordt gezien. 
Langzaam ontstaat er een opening om het anders te doen, niet voor zijn baas (of voor zijn vader) maar voor zichzelf. Zodat hij zijn werk weer leuker kan maken, op een manier zoals hij het wil.

Niet gehuilde tranen

Hij mocht van zichzelf niet huilen. Zijn gevoelens deden er nooit toe. Van buiten deed hij alsof het hem niet interesseerde, vanbinnen waren er al zo lang tranen. 
Maar echte mannen huilen niet, dat had hij ook geleerd. Hij moest beter zijn best doen en presteren. De stem van zijn vader had zijn eigen stem verdrongen. En nu? Steeds meer laten zijn klanken zich horen en kan hij rouwen om wat hij heeft gemist. 

En op zijn werk? Daar oefent hij nu met het bespreekbaar maken van zaken en het delen van zijn visie. Gestoeld op 40 jaar ervaring, is het tijd om deze echt te laten horen.

Meer weten over rouw, trauma en burn-out? 

Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk, burn-out of ingrijpende gebeurtenissen in het verleden? Bel 06-12949654 of mail info@brightblue-coaching.nl. Begeleiding wordt deels vergoed door bijna alle Nederlandse zorgverzekeraars. 
Wil je zelf mensen in rouw begeleiden? Kijk op www.brightblue-coaching.nl voor trainingen.

Jeanne van Mierlo
Rouw- en traumatherapeut