Blijven proberen wat je niet kunt

Je wilt vooruit, maar het lukt niet. Je wilt iets zelf doen, maar eenmaal begonnen merk je dat je het niet kunt afmaken. Tegen jezelf zeg je dat je je niet moet aanstellen. Of dat er zoveel mensen zijn die het slechter hebben getroffen dan jij.

Jouw lijf dat niet meer zo goed ‘werkt’, beperkt je echter in je doen en laten. En juist dat is wat jij niet wilt.
 
Herken je dit? Dan zul je vast ook regelmatig een innerlijk gevecht met jezelf voeren. Je kunt iets niet, maar je vindt, of denkt, dat je het wel kan of moet kunnen. Accepteren dat je lichaam jou beperkt, is een moeilijke opgave. Zeker als er aan de buitenkant niets te zien is.
Ik hoor vaak dat mensen zich daarbij ook nog afvragen wat anderen denken als ze vaker uitjes afzeggen, niet lang kunnen staan of lopen en een poetshulp hebben terwijl ze zeeën van tijd hebben.   

Verlies van gezondheid vraagt om rouw

Verlies van gezondheid of van een goed functionerend lijf wordt vaak niet herkend als rouw. Juist omdat je gewend bent om te vechten, omdat je hoopt dat alles goed komt en daar alles voor doet. Dat is ook wat helpt, juist door positief te blijven en te werken aan herstel.
Maar als je blijft vechten en op een gegeven moment tegen beter weten in, dan doe je niet alleen je lichaam tekort maar loop je ook psychisch vast.
 
Waar ga jij wonen als je je lijf hebt versleten? 

Het leven verandert

Bij een ziekte of beperking verandert je leven. Je levert altijd iets in. Behalve de werking van je lijf, kan dat ook zijn verlies van energie, zelfvertrouwen dat omslaat in minderwaardigheidsgevoelens, een veranderde partnerrelatie, een kleiner sociaal netwerk, minder inkomsten door verlies van werk.
Jouw beperking raakt bovendien het leven van alle gezinsleden, waarover je je wellicht schuldig voelt. Een cliënte zei laatst dat ze erover dacht om niet mee te gaan op vakantie zodat haar man en kinderen wél konden genieten. Wat natuurlijk niet klopt.
 
Deze veranderingen vragen om echte aandacht. En soms om een echt afscheid, als iets echt niet meer goed komt. Hoe moeilijk dat ook is. Want hoe neem je afscheid van een goed ‘werkend’ lijf en kom je in het reine met de situatie zoals die is geworden?
Dat heet rouwen: stilstaan bij hoe het voor jou is, samen stilstaan bij hoe het voor jullie als gezin is. Door te rouwen, kun jij stap voor stap leren aanvaarden dat het leven is veranderd voor jou. Daarmee hoef je niet te accepteren wat er is gebeurd, nee echt niet. Wat wél nodig is, is de nieuwe situatie als uitgangspunt nemen voor jouw leven en voor jouw lijf. 

Meer weten over rouw, trauma en burn-out?

Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk, burn-out of ingrijpende gebeurtenissen in het verleden? Bel 06-12949654 of mail info@brightblue-coaching.nl. Begeleiding wordt deels vergoed door bijna alle Nederlandse zorgverzekeraars.
Wil je als coach zelf mensen in rouw begeleiden? Kijk op www.brightblue-coaching.nl voor trainingen.
 
Jeanne van Mierlo
Rouw- en traumatherapeut