Als de vlam in jezelf uitdooft…

Behalve verdriet kan verlies zorgen voor veel stress. Dat kan zelfs leiden tot een burn-out. Zeker bij gestolde rouw. Niet genomen rouw uit het verleden is een van de (minder bekende) oorzaken van burn-out van nu.

Behalve verdriet kan het verlies van een dierbare zorgen voor veel stress. Het is immers niet alleen zo dat je hem of haar ontzettend mist, maar ook je dagelijks leven verandert. Dat wat je partner eerst deed, komt nu voor jouw rekening. Dat wat je vader of moeder voor je regelde, doet nu iemand anders. Je leven vraagt om een andere invulling.
 
Als je stress vergelijkt met een boog, dan zorgt de spanning in de boog ervoor dat de pijl zijn doel bereikt. Als je de boog echter ‘over-spant’, dan verliest deze zijn veerkracht en breekt uiteindelijk. Dat gebeurt ook als je de boog na gebruik vergeet te ‘ont-spannen’. In tijden van rouw of na een betekenisvol verlies hebben veel mensen deze ervaring. Ze zijn moe, verliezen het overzicht, worden onrustig, opgejaagd en ervaren stemmingswisselingen.

De boog gespannen

Als je lange tijd te veel en te vaak over je grenzen gaat zonder te ont-spannen, kun je burn-out raken. Daar kunnen jaren aan vooraf gaan waarin je je moe voelt, prikkelbaar, geen energie of plezier meer hebt, lang en veel piekert, slecht slaapt en moeite hebt met concentreren. En opeens lijkt het dan mis te gaan. Je dacht het ergste ‘voorbij te zijn’, maar dan stort je alsnog in. Een klein voorval kan de druppel zijn. Al die tijd hebt je niet geluisterd naar signalen van je lichaam, naar je gevoelens, je gedachten, naar wat je hart je ingaf. Je bent steeds doorgegaan en hebt, soms jarenlang, op je tenen gelopen. En dan zegt je lijf ‘stop’. Je bent ziek. Overigens is het vaak de omgeving die als eerste merkt dat het niet goed met je gaat. 

Onderdrukte rouw als mede-oorzaak van burn-out

Wij mensen zijn verliesmijders. Als we geraakt worden door een verlies, willen we ons vanbinnen omdraaien en vertrekken. Onbewust creëren we een interne splitsing. We sluiten ons verlies op en zetten er een schildwacht voor. Zo onderdrukken we onze werkelijke reacties op het verlies. Pijn, boosheid, angst, verdriet, opluchting, schaamte of schuld mogen er dan niet zijn. We beginnen direct weer aan iets nieuws. Hoe vaker we dat doen, hoe meer energie het ons kost.  Zo verliezen we onze vitaliteit. Ga maar eens na: waar heb jij niet (voldoende) bij stil gestaan? 

Burn-out, rouw en depressie

Veel symptomen van burn-out, rouw en depressie lijken op elkaar. Zoals somber zijn en nergens zin in hebben. Maar er zijn wezenlijke verschillen. Iemand met burn-out wil wel, maar kan niet door een gebrek aan energie. In burn-out kun je ook nog blij zijn, bij depressie niet. Iemand met een depressie zou wel kunnen, maar wil niet. De negatieve stemming is er altijd, er is geen verlangen meer. Verlangen is juist kenmerkend bij iemand in rouw.
Depressie is een stemmingsstoornis, burn-out is een energiestoornis. En rouw? Dat is geen stoornis, dat is een normale reactie op een niet normale gebeurtenis. Niet genomen of gestolde rouw kan echter zowel bij depressie als burn-out een rol spelen. En daar kun je dus ziek van worden. 

Meer weten over omgaan met verlies en rouw?

Herken je iets van jezelf in dit verhaal of heb je een andere vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk? Bel of mail voor een kosteloos en verhelderend kennismakingsgesprek: info@brightblue-coaching.nl of tel. 06-12949654, ook voor de nieuwsbrief. Vergoeding door zorgverzekering mogelijk.