Balanceren tussen bewegen en stilstaan

Een rouwproces heeft beweging nodig. Niet steeds, maar elke keer weer opnieuw.

Zonder beweging komen we immers niet vooruit. Dan blijven we stilstaan. Te veel beweging zorgt er echter voor dat we onszelf voorbij lopen of rennen, zonder aandacht voor hoe we ons vanbinnen voelen. Dat is ook niet de bedoeling. Maar hoe dan wel?

Als de beweging stokt of te snel gaat…

Ze zit met een gezicht nat van tranen tegenover me. Pas geleden heeft ze onverwacht haar partner verloren. Het heeft haar zo overvallen dat haar tranen niet meer te stoppen zijn. Dag en nacht is ze met hem en zijn overlijden bezig, ze kan niet vertellen hoe ze de dag doorkomt. Het liefste zou ze naar hem toe willen, zó mist ze hem. Hoe ze haar leven verder gaat inrichten, is (nog) niet belangrijk. Er is alleen nu, dat wat nu is en wat ze juist niet wil. 

Ze vertelt het verhaal over het onverwachte overlijden van haar partner met droge ogen. Het heeft haar zo overvallen dat haar tranen ijs geworden zijn. Ze wil graag weten hoe een rouwproces gaat en hoe ze nu zo goed mogelijk voor haar kinderen zorgt. Het leven gaat door voor haar. Zij moet werken, de kinderen naar school. Ze is liever niet met het overlijden van haar man bezig, ze kan goed vertellen hoe ze de dag doorkomt en hoe ze naar de toekomst kijkt. 

Afkeren van het leven en afkeren van de rouw

Twee jonge vrouwen die onverwacht hun partner verliezen. Bij de een stokt de beweging. Ze staat stil in haar rouw en keert zich af van het leven. Het dagelijkse leven heeft voor haar weinig waarde, haar verdriet is zo intens dat het haar helemaal omvat.
Bij de ander gaat de beweging te snel. Door haar rouw te onderdrukken, geeft ze haar verdriet geen lucht. Zij keert zich af van haar rouw. Ze heeft het dagelijkse leven op orde, de ‘buitenkant’ laat zien dat ze het onder controle heeft. Maar het is juist haar binnenkant die stapje voor stapje om aandacht vraagt, zodat haar ijstranen kunnen ontdooien.

Bewegen tussen rouwen en verder gaan

Het gaat om het vinden van de juiste balans tussen bewegen en stilstaan. Enerzijds betekent dat: langzaam en stap voor stap gevoelens van rouw binnenlaten. Dat kan verdriet zijn, maar ook boosheid, angst, schaamte, schuld en alle andere gevoelens die we kennen. Anderzijds betekent dat: langzaam en stap voor stap het dagelijkse leven weer toelaten. Dat is de beweging die we in rouw te maken hebben. 
Die beweging is voor iedereen anders. Ieder mens is immers uniek, leidt een ander leven en heeft andere hulpbronnen tot zijn beschikking. De vrouw uit het eerste voorbeeld vond het fijn om iets te doen op de school van haar dochter. Het hielp haar ook om met lotgenoten te praten. Voor de vrouw uit het tweede voorbeeld hielp het vooruitkijken naar de toekomst juist om haar tranen over het verleden toe te laten. Zij had veel steun uit haar directe omgeving, waar ze dankbaar gebruik van maakte.

Wat is jouw beweging? Sta je stil? Ga je te snel? Heb je een balans gevonden? 

Meer weten over omgaan met verlies en rouw? 

Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk? Bel of mail voor een kosteloos en verhelderend kennismakingsgesprek: info@brightblue-coaching.nl of tel. 06-12949654, ook voor de nieuwsbrief. Begeleiding wordt deels vergoed door bijna alle Nederlandse zorgverzekeraars!