Heb je een handleiding voor mij?

“Het verdriet doet zoveel pijn, letterlijk steken in mijn hart. Kun je mij ervan af helpen, liefst snel? Heb je een handleiding die ik kan volgen? Ik wil graag weten welke stappen ik de komende maanden moet zetten want nu heb ik tijd voor mijn rouw."

Een greep uit de vragen die ik bijna dagelijks van mensen krijg.

Vertel het mij

De vragen gaan in feite allemaal over hetzelfde: zeg mij wat ik moet doen om snel van deze pijn af te komen, zodat ik weer verder kan met mijn leven. Of zelfs: neem jij mijn pijn weg? Het zijn vragen bedoeld om de controle te behouden, om weer grip te krijgen op de chaos die rouw met zich meebrengt, om een zelf gekozen pad uit te stippelen met – liefst – een zelf gekozen einddoel. 

Echter, zo gaat het niet met rouw. Het pad is niet van tevoren geplaveid, maar ontstaat pas tijdens het lopen. In die zin heb ik geen handleiding. Rouw is liefdevol, woest, rauw, angstig, verdrietig en dankbaar tegelijk. Bovenal doet rouw pijn. Je rouwt immers omdat je iets of iemand dierbaars hebt verloren. Is die iemand het waard dat het bij jou pijn doet?
Vroeg of laat heb je deze rouw te nemen. Misschien niet meteen, maar wel ooit. Anders maak je een zijpad om de pijn heen, maar zul je ooit over de stenen op het pad struikelen. Stenen in de vorm van  somberheid, paniek, burn-out of iets anders. Je wordt steeds minder vitaal. En veel later merk je waarschijnlijk dat je niet meer blij bent en ongelukkig, zonder dat je nog weet waarom.

Geen handleiding. Of toch wel?

Zo bekeken heb ik dus geen handleiding. Want iedereen maakt zijn of haar eigen pad, struikelt over de ene steen en stapt over de volgende heen. Het belangrijkste is dat dát wat vanbinnen speelt, naar buiten komt. Dan krijgt het bestaansrecht. Of het nu gedachten zijn, gevoelens, vragen die maar blijven komen of iets wat je heel graag wilt doen. 
Als jij je niet gaat uiten, gaat je lijf het namelijk doen voor jou. En dan krijg je lichamelijke klachten. Je hebt je pijn dus te voelen. Ervaren dat het pijn doet, zoveel heb je immers van hem of haar gehouden. Hij of zij is jouw pijn waard. Bedenk ook dat de pijn altijd weer weggaat. Het gaat om doorléven en ook weer dóórleven. Allebei.

In die zin heb ik dus wel een handleiding. Doorléven én dóórleven, allebei op zijn tijd. Met je verlies bezig zijn én afleiding zoeken, rouwpauze nemen. Belangrijk is hierbij jouw manier te vinden. Je hebt de handleiding zelf verder in te vullen. Daarbij kun je ‘handleiding’ letterlijk nemen: laat je handen je leiden. Deze zijn namelijk het verlengstuk van je hart. Dat hart kan de pijn dragen en weet vanbinnen: “Het ergste wat er kan gebeuren, is gebeurd. Maar ik sta en vroeg of laat ben ik er weer klaar voor om mijn leven voluit te leven”. Dat hart kan ook uitreiken naar anderen voor (een klein beetje) steun, zodat het gedragen wordt. 

Meer weten over omgaan met verlies en rouw? 

Heb jij dat beetje steun nodig? Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk, burn-out? Bel 06-12949654 of mail voor een kosteloos en verhelderend kennismakingsgesprek: info@brightblue-coaching.nl, ook voor de nieuwsbrief. Begeleiding wordt deels vergoed door bijna alle Nederlandse zorgverzekeraars!

Jeanne van Mierlo