Ik ben Jeanne

Ik ben Jeanne van Mierlo.
Ik werk als rouw- en traumatherapeut, counselor, coach, supervisor, opleider, trainer. Eigenaar van BrightBlue Coaching & Training.Ik ben vrouw van, zus van, dochter van. Vriendin van. Collega van. En inmiddels heb ik ook ontdekt dat ik zelf de belangrijkste ben in mijn leven. Anders kan ik ook niet 'van...' zijn. :-)

Jarenlang was ik ook 'in dienst van...' Letterlijk en figuurlijk. Ik heb ruim 28 jaar ervaring bij de overheid als communicatie- en strategisch (bestuurs)adviseur, waarvan de laatste 12,5 jaar met veel plezier bij de gemeente Veldhoven. Eind februari 2018 heb ik afscheid genomen om me volledig aan mijn praktijk te kunnen wijden. Ik hou van skiën, schilderen en lees graag een goed boek. Ik ben aardig perfectionistisch, (eigen)wijs en geïnteresseerd in wat mensen beweegt. Heb een warm hart voor mensen met een beperking. Respect en rechtvaardigheid draag ik hoog in het vaandel.

Op mijn vijfentwintigste heb ik een ernstig motorongeval gehad. Het herstel vergde lange tijd; ook nu nog ondervind ik bijna dagelijks de fysieke gevolgen van dit ongeval. Zoals dat bij mij ging, lag de focus op lichamelijke genezing. Bij mij was dat letterlijk weer op de been komen. Ik had niet door dat dit ongeval ook andere gevolgen zou kunnen hebben. Bijna twintig jaar later kon ik dit, tijdens mijn opleidiing tot counselor, wel ervaren. Dat zette mij op het spoor van rouwbegeleiding. Voor anderen, maar - zo bleek - ook voor mezelf. Een tocht die licht leek vanuit mijn positieve kijk op het leven, maar zwaarder bleek te zijn dan ik verwacht had. De tocht door mijn eigen rouwlandschap leverde niet alleen waardevolle inzichten op over het ongeval en hoe ik daarmee twintig jaar later nog steeds omging, maar ook over andere, meer diffuse, verliezen en trauma in mijn leven. Verliezen waarbij ik niet of nauwelijks bij stilgestaan had. Ik had het zelf niet door, niemand had het door.

Nu wil ik voor anderen degene zijn die ik zelf destijds heb gemist. Degene die het wél ziet. En omdat ik dat niet alleen kan, leid ik coaches op om diegene te zijn voor mensen met (traumatisch) verlies.

Als geen ander weet ik ook hoe belangrijk werk voor je kan zijn en wat hard werken is. Hoe je waardering uit je werk haalt. hoe je je soms zelfs met je werk kunt identificeren. Hoeveel stress en spanning werk soms kan opleveren. Ik werk dus ik ben. En hoe belangrijk het vervolgens is om met meer afstand te kijken. Altijd gemotiveerd, dat wel. Zeker. Want zonder plezier, uitdaging, motivatie en leuke collega's kan ik mijn werk niet goed doen. Ik hou van mijn werk en hoop dat het ook jou toekomt.

Lange tijd heb ik zowel in loondienst als zelfstandig in mijn praktijk gewerkt. Ik had ook altijd het idee dat ik dat moest kunnen, dat ik dat waar moest maken. Dat het zolang goed is gegaan, kwam omdat ik mijn werk zo superleuk vond. ik wilde van waarde zijn als strategisch adviseur én als therapeut. Soms waren er tijden dat het even te veel was, dan nam ik gas terug en dan ging het wel weer.
Tot het in 2017 echt teveel dreigde te worden en mijn lijf me vertelde dat ik een keuze moest maken. Supermoeilijk als je zoveel leuk vindt zoals ik ;-). Toen ik dat écht kon voelen, was de keuze ook zo gemaakt. Ik ging voor mijn praktijk. Samen met de gedachte dat het nu gemakkelijker zou worden om mijn grenzen te bewaken. Ijdele hoop ;-). Als rouwtherapeut bracht me dit in het proces van omgaan met trauma... wat maakte toch dat ik steeds maar in een kramp terecht kwam? Dat ik mijn agenda zo vol zette, dat ikzelf er niet meer aan te pas kwam? Ik ontdekte dat ik mijn bestaansrecht ontleende aan de waarde die ik voor anderen had. Inmiddels heb ik dat ook leren ombuigen, vooruit toch al een heel eind, waardoor ik zelf steeds meer de belangrijkste in mijn eigen leven ben.

Zoals ik als rouwtherapeut degene wil zijn die ik vroeger zelf heb gemist, wil ik als traumatherapeut degene zijn die jou weer de waarde in jezelf leert ervaren.

Van hart tot hart

Als begeleider breng ik mensen naar hun hart, met beide benen op de grond. Ik sta voor contact van mens tot mens. Verbinding. Ontmoeting. Ernst, relativering en humor. Alle gevoelens mogen er zijn, ze zijn er immers toch al. Je vindt bij mij rust, aandacht en ruimte. Ruimte voor je verhaal en ruimte om ‘naar binnen’ te gaan. Zonder oordeel, ook niet daar waar schaamte en schuld komen. Aandacht die erkent wat er is, (liefdevol) confronteert en je aan het denken zet. Ik houd focus in een gesprek, durf het spannend te maken en vraag je de weg van de meeste weerstand in te slaan. Zelf heb ik ervaren dat juist dat de weg is waar je kunt leren.
 
Ik ben een begeleider die zelf ook blijft leren en zichzelf blijft ontwikkelen, nieuwsgierig naar wat er in mezelf en in anderen allemaal te ontdekken is. Zo heb ik geleerd milder te zijn naar mezelf en mijn intuïtie te laten spreken. Mijn gedachten en gevoelens te uiten. Meer te 'zijn' in plaats van steeds maar te 'doen'. En ik blijf verder leren. Ook ik heet mezelf welkom met alles wat er is. Niet altijd, maar steeds weer opnieuw.

Met veel dank aan Floortje Agema voor het gedicht 'Als je stilstaat'.