In voor- en tegenspoed

Vijftig jaar waren ze samen, toen hij ziek werd en kort daarna overleed. In die vijftig jaar was er veel gebeurd, lief en leed hadden ze met elkaar gedeeld.

“Ik zeg wel tegen mezelf dat we een mooi leven hebben gehad samen, maar dan voelt het gat in mijn hart nog veel groter. Ik mis hem zo.”

Lang leven samen, een groot gemis

Als je samen een lang leven hebt gehad, kan het gemis des te erger zijn. Vaak ben je samen volwassen geworden, heb je je ontwikkeld aan en met elkaar, voel je je veilig en zeker bij elkaar. Het plaatje is pas compleet als je er allebei op staat. Naarmate je ouder bent geworden, ben je ook meer op elkaar gaan leunen. Je bent veel samen gaan doen, meer voor elkaar gaan zorgen en hebt elkaar opgevangen. Je bent elkaars vangnet geworden. En dan, plots of meer verwacht, valt je vangnet weg. Dan sta je daar op een dun koord te wiebelen, meters boven de grond.

“Zo ongeveer een half jaar na zijn dood trof ik mezelf huilend aan, buiten op het bankje waar we altijd samen zaten. Ik wilde de vuilniszakken aan straat zetten, iets wat hij altijd deed. Ik kreeg het echter niet voor elkaar. Ik riep hem, en bedacht tegelijkertijd dat hij toch niet zou komen. Toen moest ik nog veel harder huilen.”

Verwacht verlies doet niet minder pijn

Gemis zit in grote en kleine dingen. Verlies van je partner na een lang huwelijk of samenzijn, is een zeer aangrijpende ervaring. Natuurlijk, we weten allemaal dat we eens dood gaan. Liefst als we heel oud zijn, zonder veel aftakeling. Maar dat verzacht niet altijd de pijn. Daarnaast zien we bij oudere mensen vaak meerdere verliezen: hun gezondheid wordt minder, ze hebben hulp nodig om zelfstandig te blijven wonen, (klein)kinderen wonen niet altijd in de buurt of zijn druk bezet. Hun wereld wordt kleiner. Dat valt echt niet mee. 

Denk dus niet te snel: “Wat erg, maar hij of zij heeft een lang en mooi leven gehad. Het zal dus wel meevallen”. Nee, juist niet. Want ook als je op oudere leeftijd je partner verliest, moet je je leven opnieuw vormgeven. Voor jongere mensen is deze taak vaak minder lastig, omdat zij veel hebben om naar uit te kijken. Juist omdat de toekomst voor een oudere korter is, kunnen er minder energie en motivatie zijn om het verlies te ‘verweven’ in het leven. Daarnaast kunnen normale rouwreacties zorgen geven. Waar het bijvoorbeeld normaal is om je een tijdlang niet goed te kunnen concentreren en/of veel te vergeten, kan een oudere bang zijn dat hij of zij aan het dementeren is. Dit zorgt voor extra kwetsbaarheid.

Wat dan wel?

Vraag hoe het vandáág gaat, biedt een luisterend oor, sla een arm om iemand heen. Wees bereid om zijn of haar verhaal te horen én de beleving erachter. En nog eens. Hem of haar stimuleren om allerlei activiteiten te doen, werkt eerder tegen. Contact met mensen die bereid zijn te luisteren, eventueel lotgenoten, helpt om te leren omgaan met dit grote gemis.

Meer weten over omgaan met verlies en rouw? 

Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk, burn-out? Bel 06-12949654 of mail voor een kosteloos en verhelderend kennismakingsgesprek: info@brightblue-coaching.nl, ook voor de nieuwsbrief. Begeleiding wordt deels vergoed door bijna alle Nederlandse zorgverzekeraars!

Jeanne van Mierlo
Verlies- en rouwtherapeut