Nieuwe stappen in de wereld, nieuwe trainingen!

Zo lieve mensen, ik ben er weer. Up and running, zoals dat zo mooi heet. Na mijn ski-ongeval en de nodige hindernissen ben ik nu bijna twee maanden fulltime ondernemer. Ik vind het zo mooi klinken... rouwtherapeut, coach en trainer in mijn praktijk BrightBlue. De laatste draden van hechting aan mijn baan bij de gemeente heb ik inmiddels doorgeknipt. Het voelt alsof ik weer een nieuwe stap in de wereld mag zetten. In deze nieuwsbrief:
 

 

• Draden van hechting

• Nieuwe geaccrediteerde training in het najaar: begeleiden bij verlies en rouw

• Workshop over terugkomen na een burn-out

• Blog ‘Gevoelens op een hoop: wat voel ik nou?’

• Blog ‘Van rouw naar burn-out..

---

 

Hechting begint tussen een kind en zijn moeder, al tijdens de zwangerschap. Een baby kan ook niet anders, het is volledig afhankelijk van zijn ouders om te (over)leven. Een veilige hechting maakt dat een kind erop vertrouwt dat zijn ouders er zullen zijn als het hen nodig heeft. “Mama hou me vast, mama kijk ik ga en mama waar ben je?” Daarvoor moet een ouder er simpelweg zijn, sensitief reageren op het kind en zich kunnen verplaatsen in wat het kind nodig heeft. Door bijvoorbeeld te huilen geeft een kind dat al aan: “Ik heb iets nodig van jou en ik kan het zelf nog niet regelen”. Als het groter is en het kind heeft geleerd dat zijn ouders er zijn, zal het de wereld gaan ontdekken. Als het dan ergens van schrikt, kan het altijd wegkruipen in de troostende armen van zijn ouders.

Wat we zo jong al leren, nemen we mee in ons volwassen leven. Wellicht heb je geleerd je emoties te verdringen omdat je ouders dat ook deden. Dan ben je vaak geneigd om het alleen te doen, afstand te nemen en geen hulp te vragen. Als je hulp aanboden krijgt, dan sla je dit waarschijnlijk af (en intussen voel je je in de steek gelaten). Voordeel is dat je een grote mate van autonomie hebt, dat dan weer wel. 

Als je ouders hun eigen emoties te weinig konden reguleren, dan kun je zelf wel eens verdrinken in je emoties. Je bent bang dat je iets niet kunt en klampt je vast aan iemand anders, zo onmachtig en hulpeloos kun je je voelen. Er is bijna geen grens tussen ‘wat is van mij en wat is van jou’. Je hebt hiermee ook wel geleerd om anderen goed aan te voelen. 

Als je veilig gehecht bent, zo noemen we dat, ken je de balans tussen verdringen en verdrinken. Je vertrouwt op jezelf om nieuwe dingen aan te pakken en je kunt hulp vragen als je het nodig hebt. Heb je al een idee hoe het met jouw hechting staat?

Hechting neem je dus met je mee, ook naar je werk. Welke patronen ken je daar van jezelf? Wellicht loop je ergens op vast waarbij er nu iets van herkenning komt. Ik kijk graag met je mee; door anders te kijken naar het verleden, kun je problemen van nu oplossen.

Zelf ken ik het patroon van ‘ik doe het alleen’, ik vind het moeilijk om hulp te vragen. Bij de gemeente Veldhoven heb ik veel meer geleerd om dat wel te doen, om dingen samen te doen. In de 12,5 jaar dat ik hier heb gewerkt, heb ik me gehecht aan de organisatie en aan mijn directe collega’s. Dat neem ik voortaan vanbinnen met me mee. 

Heb ik dan de draden van hechting doorgeknipt? Nee, ik koester deze draden en weef ze in het tapijt van mijn leven nu ik weer een nieuwe stap in de wereld zet. 

---

 

Mijn deskundige collega Nellie Wijffelaars geeft al enkele jaren deze training aan professionals. Dat doet ze met veel betrokkenheid, inspiratie, plezier én succes. Alle groepen waren vol en er is zelfs een wachtlijst. De training is geaccrediteerd door de ABvC en de LV POH-GGZ.

 

Nellie heeft onlangs besloten om te stoppen met haar praktijk en heeft mij gevraagd om deze prachtige training over te nemen. Daarop heb ik volmondig ‘ja’ gezegd. Ik voel me vereerd. Informatie over de training zoals die nu wordt gegeven, vind je op de website van Nellie. De grote lijn blijft gelijk, details zullen veranderen. Logisch ook, ik wil eer doen aan de training zoals die nu bestaat én er tegelijk ook mijn training van maken. Locatie blijft in Heeze.

Binnenkort verschijnt de informatie voor het najaar op de website van BrightBlue. Heb je interesse? Laat het alvast weten. Dan houd ik je persoonlijk op de hoogte. Wordt vervolgd, ik heb er zin in!

---

 

 

 

In een burn-out is je overlevingssysteem gecrasht. Letterlijk, want je lijf doet even niet meer mee. De weg terug naar vitaliteit begint bij het erkennen en aanpakken van oorzaken als niet werken volgens je passie, weggestopte rouw, trauma en plekverwarring. De weg terug is niet de aanpak van symptomen zoals vermoeidheid, depressiviteit, emotionaliteit of controleverlies. Over het aanpakken van de werkelijke oorzaken van burn-out gaat de workshop die ik ontwikkel. Immers, als je de werkelijke oorzaken kent en aanpakt, herstel je beter én is de kans op terugval kleiner.

Je gaat kennismaken met de genoemde thema’s en doet bij elk thema een persoonlijke ervaring op. Omdat deze workshop voor mij de start is van een nieuw programma, wil ik naast mijn eigen ervaringen en die van mijn cliënten ook graag ervaringen meenemen van professionals, ondernemers en mensen die een burn-out hebben (gehad). Wat zijn jullie tegengekomen? Wat heeft jullie vooruit geholpen? Wat ook niet? 

Ik zou het fijn vinden als je je ervaringen met mij wilt delen. Als dank wil ik je graag een plekje aanbieden in een van de eerste workshops, tegen een sterk gereduceerde prijs. Naar verwachting vindt de eerste workshop plaats direct na de zomer.

---

 

Stel je eens voor, je bent vijftien en je bent volop bezig om de wereld én jezelf te ontdekken. Wie ben ik, wat wil ik, wat wil ik straks gaan doen? Je hebt plezier in het leven en je wilt iets van je school maken. En dan wordt je zusje ziek. Zo ziek dat ze niet meer beter zal worden. 

Lees verder op mijn website. Dit blog is op 30 maart 2018 verschenen in HAC Weekblad.

---

 

Ze praat alsof het hele verhaal er in vijf minuten uit moet, struikelt soms over haar eigen woorden of slikt ze in. Af en toe stopt ze om adem te halen. Dan gaat het verhaal in sneltreinvaart weer verder. Zoals ook haar leven tot voor kort in de snelheid van een intercity ging. Verleden tijd, want haar lichaam zei ‘stop’: “Als jij niet luistert, dan zal ik dat voor je doen. Het is klaar”. Opgebrand. Burn-out.

Lees verder op mijn website. Dit blog is op 27 april verschenen in HAC Weekblad.

---